W sumie się nic nie zmieniło, Javuje dalej

W sposób przystępny przedstawiona historia 

https://youtu.be/hzbnCtvaueo

W tym wątku chwalimy się co obecnie czytamy, miło też jeżeli napiszecie kilka słów o czytanej książce:



Ciekawa książka która po przez postać Dr.House nawiązuje do filozofii,Platon,Sokrates,Arystoteles...
Dojrzałem na półce w bibliotece jako że serial bardzo lubiłem postanowiłem przeczytać , no i bardzo miłe zaskoczenie.

Jak w tytule.

Tak najbardziej, ale to najbardziej na świecie boję się samotności na stare lata, gdy rodzice będą już na tamtym świecie, a reszta rodziny będzie zajęta pilnowaniem własnych podwórek. Boję się, że życie tak się poukłada, że zostanę zupełnie sam.

Noo, panowie. Jak tam z Wami jest?  Jesteście nieśmiali w kontaktach z płcią piękną? 

U mnie to zależy od sytuacji. Gdy rozmawiam z klientką w pracy, wówczas zakładam maskę pewnego siebie i doświadczonego fachowca, stoję wyprostowany, mówię głośno, nie zacinam się, utrzymuję kontakt wzrokowy. Ale gdy przychodzi do kontaktu z płcią piękną na gruncie innym, niż zawodowy, wówczas.... ups... 

Jak w temacie. Czy znacie, bądź stosujecie jakieś ćwiczenia do walki z nieśmiałością?

Jakiś czas temu kupiłem sobie książkę Leil Lowndes "Pożegnanie z nieśmiałością"

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/25323/poz...osc-siebie

Autorka pisze bardzo fajnym /jak dla mnie/ językiem, nie żadnym patetycznym, tylko tak trochę z pazurem, że książkę przyjemnie się czyta. Podaje w niej konkretne techniki i ćwiczenia, które mają pomóc w pozbyciu się nieśmiałości i podpiera je przykładami z życia. Przeczytałem, nieśmiałości do końca się nie pozbyłem, ale też /przyznam się bez bicia/ -nie zastosowałem wszystkich opisanych ćwiczeń

Jak w tytule. Czy są tu jacyś ludzie, którym w żyłach płynie kawa?

Oczywiście nie jest to żaden powód do dumy, nałóg szkodliwy jak każdy, ale...


...ale jak nie napiję się z samego rańca kawy /na czczo, jeszcze przed śniadaniem/, to później przez pół dnia jestem nerwowy, bez kija nie podchodź. I nie chodzi tu o żadne obudzenie, bo mogę wypić pięć filiżanek i pójść spać. Chodzi nie mniej nie więcej jak tylko o to, że kubki smakowe przyzwyczaiły się do smaku kawy z rana i mózg się tego smaku dopomina! 

https://www.youtube.com/watch?v=v7SYYpW3Ww8

Czy w Waszym życiu takowe miały, bądź mają miejsce? Nikt wszak nie powiedział, że fobik nie może być być szczęśliwy. Musi tylko znaleźć odpowiednią duszę. Jednym przychodzi to łatwiej, innym trudniej, jedni znajdują szybciej, inni później...

W moim życiu, jak do tej pory, miał miejsce tylko jeden związek miłosny. Choć zakochany i zauroczony byłem wiele razy. Byłem zakochany w koleżance ze szkolnej ławki w szkole średniej. Chodziliśmy ze sobą prawie całą szkołę. Byliśmy, jak papużki nierozłączki. Do tego stopnia, że gdy któregoś razu pokłóciliśmy się i usiedliśmy oddzielnie w ławkach /po przeciwległych stronach sali/ anglistka wchodząc do nas na lekcje i rozglądając się po sali stwierdziła, że to od razu widać, że coś tu jest nie tak. Niestety, przez swoją niewiedzę o relacjach międzyludzkich i swoje ówczesne zaburzenia -nie potrafiłem tej relacji utrzymać. Dziewczyna odeszła do innego, ja co prawda miałem po niej jeszcze kilka innych koleżanek, ale z żadną nie połączyło mnie nic więcej. Niemniej jednak ciągle jeszcze z nadzieją patrzę w przyszłość. Wiem już, jakich błędów nie popełniać, zmieniłem swoje nastawienie, przepracowałem swoje problemu -może w końcu się uda