Komunistyczne obozy w PRLu.
https://histmag.org/Komunistyczne-obozy-...rror-16187
Do dzisiaj jednoznacznie nie wiadomo ile osób przez nie przeszło, najprawdopodobniej 300-400 tys. ludzi.
Zginąć czy w inny sposób umrzeć miało najprawdopodobniej ok. 75 tys. osób
Teoretycznie obozy miały być na krótki czas, miały być tylko przesiedleńcze. Później zmieniono wersje i miało tam przetrzymywać wedle ówczesnej władzy nazistów i kolaborantów, którzy poprzez pracę mieli odbudować swoje winy z II wojny światowej. Było to przedstawiane jako jakiś rodzaj zadośćuczynienia wobec Polski.
W praktyce przetrzymywano antykomunistów, na dość prostej logice, kto nie jest z nami to przeciwko nam. Jak nie jest komunistyczny czy prokomunistyczny to znaczy że jest... nazista.
Trafiały tam na przykład osoby wracające z robót przymusowych w Niemczech, podziemnie antykomunistyczne, czy też osoby upominające się o los osób przetrzymywanych w tych obozach.
Różne osoby upominały się o Polaków, również na przykład o niemieckie kobiety i dzieci. Upominane się o Niemca było traktowane jako jakiś rodzaj zdrady, sprzyjania nazistom.
Osobom które się upominały chodziło głównie o to żeby im umożliwić wyjazd z powrotem do Niemiec, żeby ich tam nie głodzić, nie torturować, nie bić, nie gwałcić itd.
Jako kryterium nazizmu stosowano kryterium narodowościowe.
Były też tam osoby które podpisały volkliste. Jednak polskie państwo podziemne i rząd na uchodźstwie w czasie II wojny światowej wyraziły zgodę na to jako taktykę przetrwania polskich obywateli.
Za brak podpisania volklisty na terenie kontrolowanym przez Niemców groziło brutalne przesłuchanie, czasami śmierć.
Śmierć mogła dotyczyć pojedynczej osoby ale też i całej rodziny.
Do obozów zaciągano też Polaków i Ślązaków którzy przymusowo zostali wcieleni do armii Wermachtu.
Polscy i sowieccy komuniści nie uznawali argumentu przymusowości.
To ofiara miała im udowodnić że została przymusowo wcielona do Wermachtu a nie że organ państwowy, skład orzeczniczy czy oficer UB, miały mu udowodnić że przystąpił dobrowolnie.
https://histmag.org/Komunistyczne-obozy-...rror-16187
Do dzisiaj jednoznacznie nie wiadomo ile osób przez nie przeszło, najprawdopodobniej 300-400 tys. ludzi.
Zginąć czy w inny sposób umrzeć miało najprawdopodobniej ok. 75 tys. osób
Teoretycznie obozy miały być na krótki czas, miały być tylko przesiedleńcze. Później zmieniono wersje i miało tam przetrzymywać wedle ówczesnej władzy nazistów i kolaborantów, którzy poprzez pracę mieli odbudować swoje winy z II wojny światowej. Było to przedstawiane jako jakiś rodzaj zadośćuczynienia wobec Polski.
W praktyce przetrzymywano antykomunistów, na dość prostej logice, kto nie jest z nami to przeciwko nam. Jak nie jest komunistyczny czy prokomunistyczny to znaczy że jest... nazista.
Trafiały tam na przykład osoby wracające z robót przymusowych w Niemczech, podziemnie antykomunistyczne, czy też osoby upominające się o los osób przetrzymywanych w tych obozach.
Różne osoby upominały się o Polaków, również na przykład o niemieckie kobiety i dzieci. Upominane się o Niemca było traktowane jako jakiś rodzaj zdrady, sprzyjania nazistom.
Osobom które się upominały chodziło głównie o to żeby im umożliwić wyjazd z powrotem do Niemiec, żeby ich tam nie głodzić, nie torturować, nie bić, nie gwałcić itd.
Jako kryterium nazizmu stosowano kryterium narodowościowe.
Były też tam osoby które podpisały volkliste. Jednak polskie państwo podziemne i rząd na uchodźstwie w czasie II wojny światowej wyraziły zgodę na to jako taktykę przetrwania polskich obywateli.
Za brak podpisania volklisty na terenie kontrolowanym przez Niemców groziło brutalne przesłuchanie, czasami śmierć.
Śmierć mogła dotyczyć pojedynczej osoby ale też i całej rodziny.
Do obozów zaciągano też Polaków i Ślązaków którzy przymusowo zostali wcieleni do armii Wermachtu.
Polscy i sowieccy komuniści nie uznawali argumentu przymusowości.
To ofiara miała im udowodnić że została przymusowo wcielona do Wermachtu a nie że organ państwowy, skład orzeczniczy czy oficer UB, miały mu udowodnić że przystąpił dobrowolnie.