Supa to kolega 
Nie przejmuj się każdemu może się zdarzyć taka pomyłka. Zwracam uwagę jedynie w celu informacyjnym.
Co do osób starszych, osoby starsze nie mają monopolu na rację, to że ktoś żył w danych czach nie stanowi jeszcze gwarancji nieomylności mimo że te osoby tak by chciały i lubią to powtarzać sobie i innym.
Te osoby patrzą z wąskiej perspektywy, głównie swojej własnej i swojej rodziny, z pozycji typowo socjalistycznych i właśnie wyłącznie aspektów które dla nich są pozytywne a pozostałe pomijają. Jak ich posłuchać to łatwo można dojść do wniosku że chyba nawet do dzisiaj nadal nie o wszystkim wiedzą.
Powtarzają głównie czy nawet tylko utartą, ulubioną propagandę którą przesiąkli aż do pojedynczej komórki i właściwie do dzisiaj jedynie ją odtwarzają. To jak w magnetofonie naciśniesz przycisk play, nowej piosenki sam z siebie już Ci nie puści.
Trzeba sobie wreszcie odpowiedzieć na pytanie jakie były koszty i czy warto było je ponieść. Czas wreszcie połączyć ze sobą wszystkie kropki. To co jest idealizowane prowadzi do pauperyzacji całego państwa, gospodarki oraz społeczeństwa. Do dzisiaj do wielu osób nie dociera że nas na to wtedy nie było stać. Podobnie jak inne państwa w demoludach.
To jak przeniesienie na grunt własny, co z tego że bank da Ci pieniądze jak nie jesteś w stanie ich spłacić? Wydasz sobie duże pieniądze na wycieczkę dookoła świata, na luksusowy samochód, na mieszkanie w centrum ale później Cię zlicytują. Na chwilę będziesz się cieszył. No i musisz jakoś przejść do porządku dziennego że żebyś Ty dostał od banku duże kredyt to dodatkowym warunkiem jest to że ktoś inny będzie musiał dostać pałą po głowie. Bo to idzie w takim pakiecie.
Czy bank który całkowicie luzuje kryteria przyznawania kredytów, prowadzi nieodpowiedzialną politykę, okłamuje swoich klientów że odkrył perpetum mobile, nie obowiązują go zasady ekonomii i po prostu nie ma i nie będzie konsekwencji przyznawania wysokich kwot na prawo i na lewo jest dobry? Czy klient który bierze takie pieniądze i nagle wierzy bądź udaje że wierzy takiemu bankowi, odrzuca prawa ekonomii, nie słucha żadnych ostrzeżeń osób życzliwych, jest uparty, robi dobrze czy źle?
Bo wyląduje zwyczajnie gdzieś na bruku, może rozbije sobie pole namiotowe gdzieś w parku albo może przyjmie go ktoś z rodziny. Właśnie od tego momentu twardzi socjaliści zaczynają mówić o kapitalizmie i że to jest wina kapitalizmu. Nie całego procesu, który za tym stał, nie postępowania banku i jego samego tylko kapitalizmu. Jedno oddziela od drugiego i później już przez 40 czy 50 lat do przodu opowiada ju tylko o tych wakacjach dookoła świata, mieszkaniu, luksusowym samochodzie których od dawna nie ma, jakby chciał to wszystko jeszcze raz powtórzyć.
Ci ludzie opowiadają tak dlatego że ściągają odpowiedzialność sami z siebie, oraz z banku który jest w ich mniemaniu wyidealizowany, jak ultra dobry ojciec. Nie chcą dopuścić do świadomości że sami razem z tym bankiem zrujnowali kraj.
No i nagle takie człowiek ma być autorytetem w dziedzinie finansów, ekonomi, bankowości, bo on żył w czasach kiedy rozdawano niewspółmierne, za duże kredyty, trochę się za nie pobawił i się denerwuje oraz obraża jak mu ktoś powie coś innego.
Taki człowiek ma zupełnie gdzieś że innym ukradli 122 miliardy złotych, dobrze że nie padło na niego. Tak właśnie działa ten system wielkiej solidarności, teoretycznie wszyscy finansują wszystkich. On się sam przed sobą nie przyzna że jest czy był egoistą, on woli wierzyć że od zawsze " Jemu to się należało. To takie wyrównanie niesprawiedliwości".
Ci ludzie mają jeszcze jeden problem, przyznać się sami przed sobą i przed innymi że na przykład przez 10 lat ( mowa o epoce Gierka) byli oszukiwani. Bo to wiąże się z określonymi reakcjami psychologiczno-emocjonalnymi. Zmianą samooceny, uznaniu swojej omylności, przyznaniu się że nie znają się tak na wszystkim jak długie lata o sobie myśleli.
To są niestety najczęściej osoby które w latach 70-tych czy 80-tych uważały same siebie za najmądrzejsze a teraz, na starość to się w zasadzie utwardziło by nie powiedzieć że jeszcze nasiliło. Bo swoją mądrość usilnie wiążą z wiekiem. To jest nie raz główny czy nawet jedyny argument.
Jeśli nawet mają coś więcej do powiedzenia to z nimi rozmawia się jak z niektórymi politykami, głównie czasów słusznie minionych, tych z PZPRu. Chociaż współcześnie można znaleźć dość podobnych. Taka rozmowa to jest zadanie dość niewdzięczne, czasami nawet się odechciewa. Niektórzy z nich są nerwowi, kłótliwi a i można dostać po pysku, na przykład na Śląsku. Tam nie wolno krytykować ani Gierka, ani jego epoki, już nie wspominając o Śląsku itd.
Nie przejmuj się każdemu może się zdarzyć taka pomyłka. Zwracam uwagę jedynie w celu informacyjnym.Co do osób starszych, osoby starsze nie mają monopolu na rację, to że ktoś żył w danych czach nie stanowi jeszcze gwarancji nieomylności mimo że te osoby tak by chciały i lubią to powtarzać sobie i innym.
Te osoby patrzą z wąskiej perspektywy, głównie swojej własnej i swojej rodziny, z pozycji typowo socjalistycznych i właśnie wyłącznie aspektów które dla nich są pozytywne a pozostałe pomijają. Jak ich posłuchać to łatwo można dojść do wniosku że chyba nawet do dzisiaj nadal nie o wszystkim wiedzą.
Powtarzają głównie czy nawet tylko utartą, ulubioną propagandę którą przesiąkli aż do pojedynczej komórki i właściwie do dzisiaj jedynie ją odtwarzają. To jak w magnetofonie naciśniesz przycisk play, nowej piosenki sam z siebie już Ci nie puści.
Trzeba sobie wreszcie odpowiedzieć na pytanie jakie były koszty i czy warto było je ponieść. Czas wreszcie połączyć ze sobą wszystkie kropki. To co jest idealizowane prowadzi do pauperyzacji całego państwa, gospodarki oraz społeczeństwa. Do dzisiaj do wielu osób nie dociera że nas na to wtedy nie było stać. Podobnie jak inne państwa w demoludach.
To jak przeniesienie na grunt własny, co z tego że bank da Ci pieniądze jak nie jesteś w stanie ich spłacić? Wydasz sobie duże pieniądze na wycieczkę dookoła świata, na luksusowy samochód, na mieszkanie w centrum ale później Cię zlicytują. Na chwilę będziesz się cieszył. No i musisz jakoś przejść do porządku dziennego że żebyś Ty dostał od banku duże kredyt to dodatkowym warunkiem jest to że ktoś inny będzie musiał dostać pałą po głowie. Bo to idzie w takim pakiecie.
Czy bank który całkowicie luzuje kryteria przyznawania kredytów, prowadzi nieodpowiedzialną politykę, okłamuje swoich klientów że odkrył perpetum mobile, nie obowiązują go zasady ekonomii i po prostu nie ma i nie będzie konsekwencji przyznawania wysokich kwot na prawo i na lewo jest dobry? Czy klient który bierze takie pieniądze i nagle wierzy bądź udaje że wierzy takiemu bankowi, odrzuca prawa ekonomii, nie słucha żadnych ostrzeżeń osób życzliwych, jest uparty, robi dobrze czy źle?
Bo wyląduje zwyczajnie gdzieś na bruku, może rozbije sobie pole namiotowe gdzieś w parku albo może przyjmie go ktoś z rodziny. Właśnie od tego momentu twardzi socjaliści zaczynają mówić o kapitalizmie i że to jest wina kapitalizmu. Nie całego procesu, który za tym stał, nie postępowania banku i jego samego tylko kapitalizmu. Jedno oddziela od drugiego i później już przez 40 czy 50 lat do przodu opowiada ju tylko o tych wakacjach dookoła świata, mieszkaniu, luksusowym samochodzie których od dawna nie ma, jakby chciał to wszystko jeszcze raz powtórzyć.
Ci ludzie opowiadają tak dlatego że ściągają odpowiedzialność sami z siebie, oraz z banku który jest w ich mniemaniu wyidealizowany, jak ultra dobry ojciec. Nie chcą dopuścić do świadomości że sami razem z tym bankiem zrujnowali kraj.
No i nagle takie człowiek ma być autorytetem w dziedzinie finansów, ekonomi, bankowości, bo on żył w czasach kiedy rozdawano niewspółmierne, za duże kredyty, trochę się za nie pobawił i się denerwuje oraz obraża jak mu ktoś powie coś innego.
Taki człowiek ma zupełnie gdzieś że innym ukradli 122 miliardy złotych, dobrze że nie padło na niego. Tak właśnie działa ten system wielkiej solidarności, teoretycznie wszyscy finansują wszystkich. On się sam przed sobą nie przyzna że jest czy był egoistą, on woli wierzyć że od zawsze " Jemu to się należało. To takie wyrównanie niesprawiedliwości".
Ci ludzie mają jeszcze jeden problem, przyznać się sami przed sobą i przed innymi że na przykład przez 10 lat ( mowa o epoce Gierka) byli oszukiwani. Bo to wiąże się z określonymi reakcjami psychologiczno-emocjonalnymi. Zmianą samooceny, uznaniu swojej omylności, przyznaniu się że nie znają się tak na wszystkim jak długie lata o sobie myśleli.
To są niestety najczęściej osoby które w latach 70-tych czy 80-tych uważały same siebie za najmądrzejsze a teraz, na starość to się w zasadzie utwardziło by nie powiedzieć że jeszcze nasiliło. Bo swoją mądrość usilnie wiążą z wiekiem. To jest nie raz główny czy nawet jedyny argument.
Jeśli nawet mają coś więcej do powiedzenia to z nimi rozmawia się jak z niektórymi politykami, głównie czasów słusznie minionych, tych z PZPRu. Chociaż współcześnie można znaleźć dość podobnych. Taka rozmowa to jest zadanie dość niewdzięczne, czasami nawet się odechciewa. Niektórzy z nich są nerwowi, kłótliwi a i można dostać po pysku, na przykład na Śląsku. Tam nie wolno krytykować ani Gierka, ani jego epoki, już nie wspominając o Śląsku itd.