16-10-2019, 20:09
Dzika, pewnie masz racje.
Tylko też nie każdy, czy nawet nie większość ludzi może mieć lepszą szkołę, z różnych przyczyn. Dzisiaj jest tak, że, wprawdzie są coraz popularniejsze, wyższe kierunki, ale wiele z tych kierunków na wyższych szkołach, nie są "na czasie", że tak to wyrażę. Jeżeli ktoś ukończył, czy ukończy, zwykły, teoretyczny kierunek, to nie da to komuś "sukcesu" w życiu.
Ponieważ nie jest wcale prawdą, jak niektórzy o tym mówią, iż każde studia, jakie się ukończy, dają, w przyszłości: sukces i gwarancje powodzenia.
To jest trochę mit... Jeszcze się liczy: specjalizacja w danym kierunku, nie tylko sam DYPLOM. Dzisiaj, jeżeli ktoś chce mieć bardzo dobrą prace, z sukcesami, z bardzo dobrymi zarobkami, musi coś umieć i mieć w czymś SPECJALIZACJĘ, o którą wcale nie jest łatwo.
Oprócz tego, pewne predyspozycje i poradzenie sobie w jakiejś firmie, bo są prace bardzo dobrze płatne, ale też, wymagające, stresowe i z tym ktoś musi umieć sobie radzić.
Np. informatycy, programiści. Fakt, oni mają dobre, a nawet bardzo dobre zarobki, ale to też jest za coś... Trzeba długie godziny, dni, tygodnie spędzać przed komputerem, żeby coś wykonywać na komputerze, a już tym bardziej, programiści, którzy tworzą różne programy.
To też się może odbijać na psychice z czasem, bo potrzeba do tego cierpliwości i, oczy potrafią boleć od patrzenia ciągłego na monitor, a promieniowanie też nie jest dla oczu dobre.
Tak samo różne działalności, czy to gospodarcze, czy jakieś inne, gdzie zabiera to sporo, bardzo dużo czasu, zabiera też czasem i prywatność, bo ludzie tacy nie mają na nic czasu, tylko muszą się zajmować pracą.
Może i sporo czasem zarabiają, ale to też jest: kosztem czegoś. Kosztem braku czasu na inne rzeczy. Jeżeli komuś to przestaje z czasem odpowiadać i ma tego dosyć, to zmienia prace na taką, gdzie będzie pracował osiem godzin i resztę czasu będzie miał dla siebie.
To zależy od ludzi, czy wybierają: prace, sukces, kosztem innych spraw, czy normalne życie i czas dla siebie.
Można też sobie wybrać: zapracowanie, przepracowanie, co też się odbije na zdrowiu.
Nie każdy to wytrzymuje psychicznie.
Ale temat jest o: braku pracy i bezrobociu.
Są ludzie, którzy tylko, "okresowo" nie mają pracy żadnej, a potem idą i gdzieś pracują. Niektórym tak odpowiada i ja nie mam nic przeciwko temu.
Jeśli tacy ludzie sobie radzą finansowo i wystarcza im na życie, to jest dobrze.
Tylko gorzej, jeżeli, niektórzy żyją samotnie, nie mają nikogo, na kogo mogliby liczyć i, będąc w złym stanie psychicznym, co nie pozwala im pracować, mogą cierpieć biedę, bo jedynie sami się mogą utrzymywać.
Więc są zmuszeni, gdziekolwiek pracować, nawet za niskie stawki, by mieli za co żyć. Bo nikt by im niczego nie dał. Osoby które z przyczyn chorobowych, w wyniku jakichś zaburzeń psychicznych nie nadają się do pracy, ale mają na kogo liczyć, bo mają dobrych rodziców, dalszą rodzinę, nie martwią się.
Najgorzej jest z osobami samotnymi, nie mającymi nikogo. Wtedy to jest przykra sprawa.
Ale, brak pracy też wynika z braku pracy akurat dla tych osób.
Przecież w Polsce są jeszcze takie rejony, chociażby na Mazurach, na Zachodnim Pomorzu, gdzie z pracą tam jest nadal ciężko. Również, gminy są biedne i borykają się z brakiem środków. Dlatego z takich miejsc, małych miasteczek wyjeżdża dużo ludzi młodych do dużych i największych miast, a jak ktoś ma możliwości, to gdzieś, za granicę, bo nie widzą tam dla siebie przyszłości. Społeczeństwo polskie się coraz bardziej starzeje, jest coraz więcej ludzi starszych.
Jak ludzie młodzi mieszkają w małych miejscowościach i miasteczkach, gdzie tej pracy brakuje, to tam nie ma w czym wybierać. Nawet jeżeli jest gdzieś tam praca, to miejsca są ograniczone i niektórzy nie zatrudniają, na stałe.
Bardzo popularna jest tzw. PRACA SEZONOWA, gdzie nawet w marketach teraz zatrudniają ludzi, tylko na okres letni, ale nie na stałe.
Potem, zwalniają i pracy już osoby takie nie mają. Bo też, właściciele marketów nie każdego chcą zatrudniać od razu, na stałe. Bo to są koszty, by utrzymywać pracownika.
Ja wiem sam po sobie, jak podejmowałem się różnych prac, i zawsze tylko, okresowo. No, obecnie, niby jestem, na stałe u znajomego, w takiej, drzewnej działalności, który pracuje, na miejscu, za swoim domem, ale nie zawsze codziennie tam jestem potrzebny.
Po prostu nie ma dla mnie na tyle pracy, żebym częściej, codziennie, czy nawet, co drugi dzień pracował. A na godzinę mam tam płacone 10 zł.
Praca bez umowy, opłaca się za taką stawkę, bo wystarczy, że popracuje w ciągu miesiąca ponad dwa tygodnie i, prawie dwa tysiące złotych, za tak krótki okres jest.
Oczywiście w zależności od wypracowanych godzin, bo można pracować do różnych godzin. Ja tak pracuje, ile chce właściwie. Nawet sam mogę u pracodawcy decydować, ile chce godzin u niego pracować, bo jemu to jest obojętne, czy ja popracuje tylko trzy godziny, czy siedem godzin. Tam mnie nikt nie pogania z robotą, i akurat nie tak źle trafiłem.
Ale w innych miejscach pracy już tak dobrze nie miałem. Dlatego długo też tam nie pracowałem.
No i również, bezrobocie może wynikać z tzw. MOBBINGU. Czyli, jakaś część pracowników doświadcza tego zjawiska, w różnych firmach, co też męczy psychikę.
No i takie osoby, przynajmniej, niektóre rezygnują z takich miejsc pracy, bo nie dały rady, psychicznie. To się też odbija na psychice i potem jest jakiś lęk przy podjęciu pracy w innym miejscu.
Są różne choroby, które uniemożliwiają pracowanie i osoby takie nie wykonują żadnej pracy, bo nie daliby rady. I to są różne okresy, braku pracy. Może to być pół roku, rok, a nawet kilka lat.
Tylko też nie każdy, czy nawet nie większość ludzi może mieć lepszą szkołę, z różnych przyczyn. Dzisiaj jest tak, że, wprawdzie są coraz popularniejsze, wyższe kierunki, ale wiele z tych kierunków na wyższych szkołach, nie są "na czasie", że tak to wyrażę. Jeżeli ktoś ukończył, czy ukończy, zwykły, teoretyczny kierunek, to nie da to komuś "sukcesu" w życiu.
Ponieważ nie jest wcale prawdą, jak niektórzy o tym mówią, iż każde studia, jakie się ukończy, dają, w przyszłości: sukces i gwarancje powodzenia.
To jest trochę mit... Jeszcze się liczy: specjalizacja w danym kierunku, nie tylko sam DYPLOM. Dzisiaj, jeżeli ktoś chce mieć bardzo dobrą prace, z sukcesami, z bardzo dobrymi zarobkami, musi coś umieć i mieć w czymś SPECJALIZACJĘ, o którą wcale nie jest łatwo.
Oprócz tego, pewne predyspozycje i poradzenie sobie w jakiejś firmie, bo są prace bardzo dobrze płatne, ale też, wymagające, stresowe i z tym ktoś musi umieć sobie radzić.
Np. informatycy, programiści. Fakt, oni mają dobre, a nawet bardzo dobre zarobki, ale to też jest za coś... Trzeba długie godziny, dni, tygodnie spędzać przed komputerem, żeby coś wykonywać na komputerze, a już tym bardziej, programiści, którzy tworzą różne programy.
To też się może odbijać na psychice z czasem, bo potrzeba do tego cierpliwości i, oczy potrafią boleć od patrzenia ciągłego na monitor, a promieniowanie też nie jest dla oczu dobre.
Tak samo różne działalności, czy to gospodarcze, czy jakieś inne, gdzie zabiera to sporo, bardzo dużo czasu, zabiera też czasem i prywatność, bo ludzie tacy nie mają na nic czasu, tylko muszą się zajmować pracą.
Może i sporo czasem zarabiają, ale to też jest: kosztem czegoś. Kosztem braku czasu na inne rzeczy. Jeżeli komuś to przestaje z czasem odpowiadać i ma tego dosyć, to zmienia prace na taką, gdzie będzie pracował osiem godzin i resztę czasu będzie miał dla siebie.
To zależy od ludzi, czy wybierają: prace, sukces, kosztem innych spraw, czy normalne życie i czas dla siebie.
Można też sobie wybrać: zapracowanie, przepracowanie, co też się odbije na zdrowiu.
Nie każdy to wytrzymuje psychicznie.
Ale temat jest o: braku pracy i bezrobociu.
Są ludzie, którzy tylko, "okresowo" nie mają pracy żadnej, a potem idą i gdzieś pracują. Niektórym tak odpowiada i ja nie mam nic przeciwko temu.
Jeśli tacy ludzie sobie radzą finansowo i wystarcza im na życie, to jest dobrze.
Tylko gorzej, jeżeli, niektórzy żyją samotnie, nie mają nikogo, na kogo mogliby liczyć i, będąc w złym stanie psychicznym, co nie pozwala im pracować, mogą cierpieć biedę, bo jedynie sami się mogą utrzymywać.
Więc są zmuszeni, gdziekolwiek pracować, nawet za niskie stawki, by mieli za co żyć. Bo nikt by im niczego nie dał. Osoby które z przyczyn chorobowych, w wyniku jakichś zaburzeń psychicznych nie nadają się do pracy, ale mają na kogo liczyć, bo mają dobrych rodziców, dalszą rodzinę, nie martwią się.
Najgorzej jest z osobami samotnymi, nie mającymi nikogo. Wtedy to jest przykra sprawa.
Ale, brak pracy też wynika z braku pracy akurat dla tych osób.
Przecież w Polsce są jeszcze takie rejony, chociażby na Mazurach, na Zachodnim Pomorzu, gdzie z pracą tam jest nadal ciężko. Również, gminy są biedne i borykają się z brakiem środków. Dlatego z takich miejsc, małych miasteczek wyjeżdża dużo ludzi młodych do dużych i największych miast, a jak ktoś ma możliwości, to gdzieś, za granicę, bo nie widzą tam dla siebie przyszłości. Społeczeństwo polskie się coraz bardziej starzeje, jest coraz więcej ludzi starszych.
Jak ludzie młodzi mieszkają w małych miejscowościach i miasteczkach, gdzie tej pracy brakuje, to tam nie ma w czym wybierać. Nawet jeżeli jest gdzieś tam praca, to miejsca są ograniczone i niektórzy nie zatrudniają, na stałe.
Bardzo popularna jest tzw. PRACA SEZONOWA, gdzie nawet w marketach teraz zatrudniają ludzi, tylko na okres letni, ale nie na stałe.
Potem, zwalniają i pracy już osoby takie nie mają. Bo też, właściciele marketów nie każdego chcą zatrudniać od razu, na stałe. Bo to są koszty, by utrzymywać pracownika.
Ja wiem sam po sobie, jak podejmowałem się różnych prac, i zawsze tylko, okresowo. No, obecnie, niby jestem, na stałe u znajomego, w takiej, drzewnej działalności, który pracuje, na miejscu, za swoim domem, ale nie zawsze codziennie tam jestem potrzebny.
Po prostu nie ma dla mnie na tyle pracy, żebym częściej, codziennie, czy nawet, co drugi dzień pracował. A na godzinę mam tam płacone 10 zł.
Praca bez umowy, opłaca się za taką stawkę, bo wystarczy, że popracuje w ciągu miesiąca ponad dwa tygodnie i, prawie dwa tysiące złotych, za tak krótki okres jest.
Oczywiście w zależności od wypracowanych godzin, bo można pracować do różnych godzin. Ja tak pracuje, ile chce właściwie. Nawet sam mogę u pracodawcy decydować, ile chce godzin u niego pracować, bo jemu to jest obojętne, czy ja popracuje tylko trzy godziny, czy siedem godzin. Tam mnie nikt nie pogania z robotą, i akurat nie tak źle trafiłem.
Ale w innych miejscach pracy już tak dobrze nie miałem. Dlatego długo też tam nie pracowałem.
No i również, bezrobocie może wynikać z tzw. MOBBINGU. Czyli, jakaś część pracowników doświadcza tego zjawiska, w różnych firmach, co też męczy psychikę.
No i takie osoby, przynajmniej, niektóre rezygnują z takich miejsc pracy, bo nie dały rady, psychicznie. To się też odbija na psychice i potem jest jakiś lęk przy podjęciu pracy w innym miejscu.
Są różne choroby, które uniemożliwiają pracowanie i osoby takie nie wykonują żadnej pracy, bo nie daliby rady. I to są różne okresy, braku pracy. Może to być pół roku, rok, a nawet kilka lat.
Jestem sobie.