To już ta grupa badaczy była bardziej powściągliwa w swoich ocenach. Mówię tu o Engelking, Grabowskim i kilkoma innymi historykami, mniej znanymi.
https://dorzeczy.pl/kraj/177625/masha-ge...olsce.html
Im tam wychodziło, według ich uznania szacunkowo do 250 tys. Żydów, przy czym należy podkreślić słowo zarówno "szacunkowo" oraz " do".
Należy dodać że jest to teza badawcza sprzed lat, później zaczęli to łagodzić i się wycofywać z jakiejś konkretnej liczby.
Ta ich teza jest w zasadzie nie do udowodnienia, to nie jest nawet jakieś badanie nazwijmy to poszlakowe.
Skąd to się wzięło? Mianowicie dekady temu niektórym historykom wychodziło że z gett oraz obozów koncentracyjnych na terenie okupowanej Polski, miało pouciekać szacunkowo 10 % Żydów przy czym to też miał być szacunek. Wychodziło im że mogło to być najprawdopodobniej 250 tys. osób. Po wojnie, w PRLu zarejestrowało się 50 tys. Żydów. Odjeli sobie od 250 tys. 50 tys. Żydów i wyszło im, że brakuje tych 200 tys.
Przy czym nie specjalnie wzięto pod uwagę inne powody śmierci tych domniemanych 200 tys. a takich jest kilka. Przy czym należy ta liczbę uznać za mocną wątpliwą i nie poparta żadnymi konkretami.
Zwykle po ucieczce z getta bądź obozu ruszała za nimi niemiecka grupa pościgowa, czasami chciało im się ich łapać po to żeby sprowadzić z powrotem do miejsca zamknięcia a czasami przeprowadzali egzekucje na miejscu, za kare.
Drugi z prawdopodobnych powodów jest to że zwykle ukrywali się po lasach i tam niestety umierali z zimna, chorób czy głodu.
Trzeci powód jest takie że niektórym udało się przebyć długą drogę, podróżując lasami i głównie wieczorem oraz nocą, przedostając się na front wschodni, na teren ZSRR, tam zwykle znajdowali schronienie.
Czwarty powód jest taki że nie wszyscy Żydzi którzy przetrwali na terenie Polski się rejestrowali, bo woleli ukryć swoje pochodzenie, które było przyczyną takiego horroru i pasma udręk. Stwierdzali że tak będzie bezpiecznie dla nich samych i dla ich dzieci. Co więcej woleli też zwykle wyrobić sobie nowe dokumenty, nowe imię i nazwisko, woleli być nawet uznani za zaginionych lub martwych. Nie wszyscy Żydzi mieli zaufanie do nowego systemu w Polsce, w ogóle ich zaufanie do wszelkich ludzi znajdowało się na bardzo niskim poziomie.
Piąty powód jest taki że po pokonaniu Niemców i ustanowieniu nowych komunistycznych rządów przez pewien czas granice od strony zachodniej były niestrzeżone i dość łatwo można było je przekroczyć w drodze na Zachód z czego nie korzystali wyłącznie tylko Żydzi.
Tutaj, zanosiło się na totalitaryzm bądź autorytaryzm, co komuniści szybko przecież potwierdzili, Zachód wydawał się normalniejszy.
Trzeba dodać że także na Zachodzie występował proces zmiany imion i nazwisk, nie przyznawania się do swojego pochodzenia. Nie wszyscy Żydzi na Zachodzie się ujawnili, co było spowodowane traumą. Dla części tych ludzi po prostu szansą na jako takie normalne życie, traktowanie było odcięcie się od swojego pochodzenia.
Po II Wojnie światowej, w różnych częściach świata nadal mieliśmy do czynienia z różnymi formami, antysemityzmu z różnym nasileniem czy też wręcz pogardy do tych Żydów którzy ocaleli. Koronnym przykładem jest tu nowo powstałe państwo Izrael, rządzonego przecież przez Żydów gdzie ocaleli byli nie raz na marginesie społeczeństwa, nie spotkało ich wielkie współczucie, nie raz byli wyzywani. Tym Żydom starano się wmówić że nie podjęli walki z okupantem, byli słabi, szybko się poddali itd. Niektóre kierowane do nich słowa nie nadają się do cytowania.
Poza tym był jeszcze jeden powód, mianowicie tzw strategia ocalenia. Czyli wiedziano że niektórzy Żydzi mógł przetrwać ta niemiecką gehennę, musiał podjąć jakaś formę kolaboracji z Niemcami, najczęściej kosztem innych Żydów. Nie rozumiano ich, nazywano nie raz kanaliami i zdrajcami. Cały czas mowie o Izraelu.
Nie wiedziano jaka była skala tej ich współpracy, ilu ocalałych Żydów to dotyczyło, kto uratował się w inny sposób, korzystając na przykład z pomocy przedstawicieli innych okupowanych czy prześladowanych narodów więc podchodzono z podejrzliwością, niejako wrzucając nie raz do tego wszystkich Żydów. Nie wierzono im na słowo, zakładano że kłamią.
Sytuacja w Izraelu zmieniła się pod tym kątem dopiero pod koniec lat 60-tych. Dziś rzadko i niewiele wspomina się o tych żydowskich konfliktach, o tym jak pogłębiano traumę ocalałych Żydów, czasami pomówionych o kolaboracje z nazistowskimi Niemcami. Rzadko się mówi o tym że w wyniku tego doprowadzano u nich do kryzysów psychicznych i prób samobójczych.
Trzeba sobie też powiedzieć że niektórzy Żydzi na emigracji, też się ze sobą o to kłócili, z tych samych powodów tyle że skala tego była mniejsza niż w Izraelu.
Niestety był taki czas, od 1945 do mniej więcej końca lat 60-tych że niektórzy Żydzi mieli dość swojego pochodzenia oraz innych Żydów.
Polacy nie mają na swoim sumieniu ani 3 mln ani żadnych 200 tys. Żydów z tamtych czasów.
Co nie oznacza że żadnego tego typu procederu nie było wcale, tylko był on zdecydowanie mniejszy i pochłonął zdecydowanie mniejsza liczbę ofiar. Można sądzić że okoliczności tych zdarzeń będą zawsze budzić kontrowersje czy kłótnie.
Jeśli przez 75 lat nie udało się wyjaśnić do samego końca tych wątpliwości co do okoliczności to się już najprawdopodobniej nie uda nigdy.
https://dorzeczy.pl/kraj/177625/masha-ge...olsce.html
Im tam wychodziło, według ich uznania szacunkowo do 250 tys. Żydów, przy czym należy podkreślić słowo zarówno "szacunkowo" oraz " do".
Należy dodać że jest to teza badawcza sprzed lat, później zaczęli to łagodzić i się wycofywać z jakiejś konkretnej liczby.
Ta ich teza jest w zasadzie nie do udowodnienia, to nie jest nawet jakieś badanie nazwijmy to poszlakowe.
Skąd to się wzięło? Mianowicie dekady temu niektórym historykom wychodziło że z gett oraz obozów koncentracyjnych na terenie okupowanej Polski, miało pouciekać szacunkowo 10 % Żydów przy czym to też miał być szacunek. Wychodziło im że mogło to być najprawdopodobniej 250 tys. osób. Po wojnie, w PRLu zarejestrowało się 50 tys. Żydów. Odjeli sobie od 250 tys. 50 tys. Żydów i wyszło im, że brakuje tych 200 tys.
Przy czym nie specjalnie wzięto pod uwagę inne powody śmierci tych domniemanych 200 tys. a takich jest kilka. Przy czym należy ta liczbę uznać za mocną wątpliwą i nie poparta żadnymi konkretami.
Zwykle po ucieczce z getta bądź obozu ruszała za nimi niemiecka grupa pościgowa, czasami chciało im się ich łapać po to żeby sprowadzić z powrotem do miejsca zamknięcia a czasami przeprowadzali egzekucje na miejscu, za kare.
Drugi z prawdopodobnych powodów jest to że zwykle ukrywali się po lasach i tam niestety umierali z zimna, chorób czy głodu.
Trzeci powód jest takie że niektórym udało się przebyć długą drogę, podróżując lasami i głównie wieczorem oraz nocą, przedostając się na front wschodni, na teren ZSRR, tam zwykle znajdowali schronienie.
Czwarty powód jest taki że nie wszyscy Żydzi którzy przetrwali na terenie Polski się rejestrowali, bo woleli ukryć swoje pochodzenie, które było przyczyną takiego horroru i pasma udręk. Stwierdzali że tak będzie bezpiecznie dla nich samych i dla ich dzieci. Co więcej woleli też zwykle wyrobić sobie nowe dokumenty, nowe imię i nazwisko, woleli być nawet uznani za zaginionych lub martwych. Nie wszyscy Żydzi mieli zaufanie do nowego systemu w Polsce, w ogóle ich zaufanie do wszelkich ludzi znajdowało się na bardzo niskim poziomie.
Piąty powód jest taki że po pokonaniu Niemców i ustanowieniu nowych komunistycznych rządów przez pewien czas granice od strony zachodniej były niestrzeżone i dość łatwo można było je przekroczyć w drodze na Zachód z czego nie korzystali wyłącznie tylko Żydzi.
Tutaj, zanosiło się na totalitaryzm bądź autorytaryzm, co komuniści szybko przecież potwierdzili, Zachód wydawał się normalniejszy.
Trzeba dodać że także na Zachodzie występował proces zmiany imion i nazwisk, nie przyznawania się do swojego pochodzenia. Nie wszyscy Żydzi na Zachodzie się ujawnili, co było spowodowane traumą. Dla części tych ludzi po prostu szansą na jako takie normalne życie, traktowanie było odcięcie się od swojego pochodzenia.
Po II Wojnie światowej, w różnych częściach świata nadal mieliśmy do czynienia z różnymi formami, antysemityzmu z różnym nasileniem czy też wręcz pogardy do tych Żydów którzy ocaleli. Koronnym przykładem jest tu nowo powstałe państwo Izrael, rządzonego przecież przez Żydów gdzie ocaleli byli nie raz na marginesie społeczeństwa, nie spotkało ich wielkie współczucie, nie raz byli wyzywani. Tym Żydom starano się wmówić że nie podjęli walki z okupantem, byli słabi, szybko się poddali itd. Niektóre kierowane do nich słowa nie nadają się do cytowania.
Poza tym był jeszcze jeden powód, mianowicie tzw strategia ocalenia. Czyli wiedziano że niektórzy Żydzi mógł przetrwać ta niemiecką gehennę, musiał podjąć jakaś formę kolaboracji z Niemcami, najczęściej kosztem innych Żydów. Nie rozumiano ich, nazywano nie raz kanaliami i zdrajcami. Cały czas mowie o Izraelu.
Nie wiedziano jaka była skala tej ich współpracy, ilu ocalałych Żydów to dotyczyło, kto uratował się w inny sposób, korzystając na przykład z pomocy przedstawicieli innych okupowanych czy prześladowanych narodów więc podchodzono z podejrzliwością, niejako wrzucając nie raz do tego wszystkich Żydów. Nie wierzono im na słowo, zakładano że kłamią.
Sytuacja w Izraelu zmieniła się pod tym kątem dopiero pod koniec lat 60-tych. Dziś rzadko i niewiele wspomina się o tych żydowskich konfliktach, o tym jak pogłębiano traumę ocalałych Żydów, czasami pomówionych o kolaboracje z nazistowskimi Niemcami. Rzadko się mówi o tym że w wyniku tego doprowadzano u nich do kryzysów psychicznych i prób samobójczych.
Trzeba sobie też powiedzieć że niektórzy Żydzi na emigracji, też się ze sobą o to kłócili, z tych samych powodów tyle że skala tego była mniejsza niż w Izraelu.
Niestety był taki czas, od 1945 do mniej więcej końca lat 60-tych że niektórzy Żydzi mieli dość swojego pochodzenia oraz innych Żydów.
Polacy nie mają na swoim sumieniu ani 3 mln ani żadnych 200 tys. Żydów z tamtych czasów.
Co nie oznacza że żadnego tego typu procederu nie było wcale, tylko był on zdecydowanie mniejszy i pochłonął zdecydowanie mniejsza liczbę ofiar. Można sądzić że okoliczności tych zdarzeń będą zawsze budzić kontrowersje czy kłótnie.
Jeśli przez 75 lat nie udało się wyjaśnić do samego końca tych wątpliwości co do okoliczności to się już najprawdopodobniej nie uda nigdy.