Jak wyglądało ratowanie Żydów podczas okupacji? Opowiada historyk który starał się weryfikować relacje.
https://histmag.org/Podczas-II-wojny-swi...ami-21278/
Przyjmowało różne formy. Raz zdarzało się że pomocni Polacy musieli ich chronić przed własnymi sąsiadami którzy czasami się dowiadywali i próbowali szantażować swoich sąsiadów wydaniem. Trzeba to sobie powiedzieć jasno że część denuncjacji w takich sytuacjach to był donos Polaka na Polaka.
Innym razem sami Żydzi szantażowali dających schronienie, mianowicie że jak ich wydadzą, to powiedzą u kogo byli a wtedy wiadomo co ich spotka. Zdarzały się nawet i takie postawy że Żydzi woleli zginąć niż wydać swoich wybawców.
Są tez podane przykłady kiedy Polacy za ratowanie Żydów jeszcze przed wykonaną egzekucją byli torturowani, Niemcy chcieli wydobyć wszystkie informacje, ustalić wszystkie osoby zaangażowane w cały proceder ukrywania, dowiedzieć się też coś o Polskim Państwie Podziemnym.
Trzeba też sobie powiedzieć o powodach tego że ratujący nie wychylali się po wojnie o tym że ratowali Żydów, do pewnego stopnia za prawdę przynajmniej w części tych osób można uznać skromność jednak ważniejszym powodem było tak naprawdę niechętne podejście części społeczeństwa wobec takiej postawy. Nie, nie chwalenia się ale udzielania schronienia. Jeśli chcemy być ze sobą szczerzy to trzeba też spojrzeć prawdzie w oczy i dodać że pewna cześć społeczeństwa chciała się pozbyć Żydów w ten czy w inny sposób i chciała przejąć pozostawiony majątek po nich. Mitem jest również to że te majątki przejmowali najczęściej najbiedniejsi, najbardziej potrzebujący, czy też jakiś element już wcześniej zmarginalizowany, jacyś przestępcy, łotrzykowie, przedwojenni bandyci jak i też to że głównie Ci którzy sami ratowali więc to była taka jakby spłata długu wdzięczności, najczęściej to były osoby które same sobie dobrze radziły, przed wojną całkiem nieźle im się wiodło i należeli nie raz do miejscowej elity a do ratowania Żydów nie przyłożyli ręki. Mitem jest również to że wszystkie tego typu majątki to podczas wojny zbombardowali albo spalili Niemcy.
Mitem jest również to że wszystko przejęło państwo komunistyczne w latach 60-tych kiedy wprowadzono ustawę o nacjonalizacji. Przejęło część ale nie wszystkie prywatne.
https://histmag.org/Podczas-II-wojny-swi...ami-21278/
Przyjmowało różne formy. Raz zdarzało się że pomocni Polacy musieli ich chronić przed własnymi sąsiadami którzy czasami się dowiadywali i próbowali szantażować swoich sąsiadów wydaniem. Trzeba to sobie powiedzieć jasno że część denuncjacji w takich sytuacjach to był donos Polaka na Polaka.
Innym razem sami Żydzi szantażowali dających schronienie, mianowicie że jak ich wydadzą, to powiedzą u kogo byli a wtedy wiadomo co ich spotka. Zdarzały się nawet i takie postawy że Żydzi woleli zginąć niż wydać swoich wybawców.
Są tez podane przykłady kiedy Polacy za ratowanie Żydów jeszcze przed wykonaną egzekucją byli torturowani, Niemcy chcieli wydobyć wszystkie informacje, ustalić wszystkie osoby zaangażowane w cały proceder ukrywania, dowiedzieć się też coś o Polskim Państwie Podziemnym.
Trzeba też sobie powiedzieć o powodach tego że ratujący nie wychylali się po wojnie o tym że ratowali Żydów, do pewnego stopnia za prawdę przynajmniej w części tych osób można uznać skromność jednak ważniejszym powodem było tak naprawdę niechętne podejście części społeczeństwa wobec takiej postawy. Nie, nie chwalenia się ale udzielania schronienia. Jeśli chcemy być ze sobą szczerzy to trzeba też spojrzeć prawdzie w oczy i dodać że pewna cześć społeczeństwa chciała się pozbyć Żydów w ten czy w inny sposób i chciała przejąć pozostawiony majątek po nich. Mitem jest również to że te majątki przejmowali najczęściej najbiedniejsi, najbardziej potrzebujący, czy też jakiś element już wcześniej zmarginalizowany, jacyś przestępcy, łotrzykowie, przedwojenni bandyci jak i też to że głównie Ci którzy sami ratowali więc to była taka jakby spłata długu wdzięczności, najczęściej to były osoby które same sobie dobrze radziły, przed wojną całkiem nieźle im się wiodło i należeli nie raz do miejscowej elity a do ratowania Żydów nie przyłożyli ręki. Mitem jest również to że wszystkie tego typu majątki to podczas wojny zbombardowali albo spalili Niemcy.
Mitem jest również to że wszystko przejęło państwo komunistyczne w latach 60-tych kiedy wprowadzono ustawę o nacjonalizacji. Przejęło część ale nie wszystkie prywatne.