Raport wykorzystywania seksualnego w diecezji monachijskiej w latach 1949- 2019 został ostatnio opublikowany.
https://www.ekai.pl/raport-o-wykorzystyw...hierarchy/
https://wiez.pl/2022/01/21/kosciol-jako-...zialnosci/
https://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-jo...rp_state=1
Liczy on sobie prawie 1900 stron, dotyczy 497 ofiar nadużyć seksualnych dokonanych przez duchownych oraz całego procederu krycia sprawców.
W ocenie osób które sporządziły raport na bazie m.in dokumentów kościelnych, rozmów z duchownymi w tym z hierarchami podano że współodpowiedzialność ponosi papież Benedykt XVI czyli Jozef Ratzingier.
Chodzi o kilka przypadków aczkolwiek są osoby które twierdzą że miał on popełnić błędy w większej ilości spraw.
W 82 stronicowym dokumencie dołączonym do raportu Benedykt XVI tłumaczy się ze swojego postępowania.
Co ciekawe we własnej linii obrony Josef Ratzinger rozróżnia zachowania danego przestępcy z podziałem na to czy był w danym momencie osobą duchowną czy osobą prywatną mimo że pełnił też posługę.
Jeśli popełnił zakazany czyn w czasie kiedy był tzw " osobą prywatą" nie rzutowało to tak na jego karierę duchownego i był oceniany inaczej przez swoich zwierzchników. To miał być jeden z kwantyfikatorów ciężaru grzechu.
Ratzinger i inni wtedy wysocy hierarchowie kościelni w diecezji monachijskiej nie twierdzą że nie było mowy o żadnym grzechu kiedy był dokonany w czasie prywatnym ale był on oceniany jako mniejszy.
Jaka jest definicja osoby duchownej wedle Ratzingera? Jeśli popełnia dany czyn przestępczy czy też inny godzący w obyczaje publicznie to jest osobą duchowną, reprezentuje kościół. Jeśli popełnia czyn w ukryciu, nieoficjalnie, nie w wyznaczonym czasie to już właściwie osobą duchowną nie jest, nie reprezentuje wtedy kościoła. Nie w takim rozumieniu.
Można powiedzieć że wysocy przedstawiciele kościoła w tej konkretnej sprawie dokonują podziału jakby byli korporacją.
Oficjalnie kościół i jego przedstawiciele nie są korporacją. Jeśli ich zapytać, zresztą różnych duchownych czy publicystów chrześcijańskich to od dekad zaprzeczają że kościół chrześcijański jest korporacją.
Jest instytucją zaufania publicznego, pełniącą rolę moralno społeczną, dydaktyczną oraz charytatywną wypełniającą zadania jakich nie wymaga się od korporacji. Co więcej kościół na świecie, w tym w Niemczech cieszy się z tego powodu przywilejami z których nie korzystają żadne korporacje.
Należy też dodać że tego typu przywileje w kontekście korporacji są ujmowane najczęściej jako przestępstwa i są nielegalne.
Pozostałe jeśli nie są nielegalne pojmuje się jako niewłaściwie, nieetyczne i przestrzega się przed ich naśladowaniem. Zazwyczaj doprowadza się do dymisji osób które udzielają tego typu przywilejów korporacjom. Dotyczy to zwykle polityków, urzędników publicznych lub też innych osób.
Rolę i ewentualne zaniedbania czy inne błędy Jozefa Ratzingera w tamtych sprawach ma niebawem ocenić Watykan.
https://www.ekai.pl/raport-o-wykorzystyw...hierarchy/
https://wiez.pl/2022/01/21/kosciol-jako-...zialnosci/
https://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-jo...rp_state=1
Liczy on sobie prawie 1900 stron, dotyczy 497 ofiar nadużyć seksualnych dokonanych przez duchownych oraz całego procederu krycia sprawców.
W ocenie osób które sporządziły raport na bazie m.in dokumentów kościelnych, rozmów z duchownymi w tym z hierarchami podano że współodpowiedzialność ponosi papież Benedykt XVI czyli Jozef Ratzingier.
Chodzi o kilka przypadków aczkolwiek są osoby które twierdzą że miał on popełnić błędy w większej ilości spraw.
W 82 stronicowym dokumencie dołączonym do raportu Benedykt XVI tłumaczy się ze swojego postępowania.
Co ciekawe we własnej linii obrony Josef Ratzinger rozróżnia zachowania danego przestępcy z podziałem na to czy był w danym momencie osobą duchowną czy osobą prywatną mimo że pełnił też posługę.
Jeśli popełnił zakazany czyn w czasie kiedy był tzw " osobą prywatą" nie rzutowało to tak na jego karierę duchownego i był oceniany inaczej przez swoich zwierzchników. To miał być jeden z kwantyfikatorów ciężaru grzechu.
Ratzinger i inni wtedy wysocy hierarchowie kościelni w diecezji monachijskiej nie twierdzą że nie było mowy o żadnym grzechu kiedy był dokonany w czasie prywatnym ale był on oceniany jako mniejszy.
Jaka jest definicja osoby duchownej wedle Ratzingera? Jeśli popełnia dany czyn przestępczy czy też inny godzący w obyczaje publicznie to jest osobą duchowną, reprezentuje kościół. Jeśli popełnia czyn w ukryciu, nieoficjalnie, nie w wyznaczonym czasie to już właściwie osobą duchowną nie jest, nie reprezentuje wtedy kościoła. Nie w takim rozumieniu.
Można powiedzieć że wysocy przedstawiciele kościoła w tej konkretnej sprawie dokonują podziału jakby byli korporacją.
Oficjalnie kościół i jego przedstawiciele nie są korporacją. Jeśli ich zapytać, zresztą różnych duchownych czy publicystów chrześcijańskich to od dekad zaprzeczają że kościół chrześcijański jest korporacją.
Jest instytucją zaufania publicznego, pełniącą rolę moralno społeczną, dydaktyczną oraz charytatywną wypełniającą zadania jakich nie wymaga się od korporacji. Co więcej kościół na świecie, w tym w Niemczech cieszy się z tego powodu przywilejami z których nie korzystają żadne korporacje.
Należy też dodać że tego typu przywileje w kontekście korporacji są ujmowane najczęściej jako przestępstwa i są nielegalne.
Pozostałe jeśli nie są nielegalne pojmuje się jako niewłaściwie, nieetyczne i przestrzega się przed ich naśladowaniem. Zazwyczaj doprowadza się do dymisji osób które udzielają tego typu przywilejów korporacjom. Dotyczy to zwykle polityków, urzędników publicznych lub też innych osób.
Rolę i ewentualne zaniedbania czy inne błędy Jozefa Ratzingera w tamtych sprawach ma niebawem ocenić Watykan.