Post z publicznego profilu ostatniej partnerki Nikodema Skotarczaka.
https://www.facebook.com/100075093286022...418673735/
Facet ustawiał po prostu mecze Lechii Gdańsk.
Lechia Gdańsk w tamtym czasie stała się czymś w rodzaju "pralni brudnych pieniędzy" . Pieniądze z przestępstw częściowo napędzały ten klub.
Reszta to były pieniądze państwowo-partyjne bo mówimy o PRLu.
Na początku lat 80-tych za pośrednictwem swojej nowej partnerki i jego brata oraz jego grupy w Szwecji zajmowali się przemytem z Szwecji do Polski.
Stąd miał w tamtym czasie te luksusowe samochody oraz pozostałe środki.
https://sportowefakty.wp.pl/pilka-nozna/...kim-klubem
https://opole.naszemiasto.pl/kim-byl-nik...c1-8624525
Oczywiście było tak że wszystkie kluby piłkarskie w Polsce tamtych czasów w ten czy w inny sposób były kontrolowane przez różne służby, oficjalnie i nieoficjalnie. Jedne działania były legalne i transparentne jak na tamten system a drugie zakulisowe i nielegalne.
Poszczególne służby od milicji, przez SB, wojsko, WSW itp. obstawiały swoje kluby. Obstawiały dosłownie i w przenośni.
Poszczególne służby zakładały się między sobą która drużyna jest lepsza, która awansuje z jednej klasy rozgrywkowej do drugiej, które zdobędzie puchar, która zdobędzie mistrzostwo jak i też o pomniejsze kwestie. Jak choćby kto zdobędzie bramkę itd.
Stawało się do dla pracowników służb sprawą honorową, finansową bo zakładali się o pieniądze jak i też osobistą.
Dlatego też postanawiali od czasu do czasu a czasami regularnie "pomagać szczęściu".
Zawodnicy sekcji rugby Lechii Gdańsk w tamtym czasie należeli do grupy przestępczej do której należał Nikodem Skotarczak w której hierarchii znajdował się coraz wyżej.
Kradzionymi samochodami jeździli w tamtym czasie niektórzy notable partyjni, oficerowie wojskowi, milicjanci, dyrektorzy państwowych zakładów w regionie a nawet trafili się niektórzy księża. Lista osób która korzystała z takich samochodów była dłuższa.
Samochody dla niektórych osób szły za darmo jako prezent lub po wyjątkowo okazyjnej cenie, za niewielką część ich wartości.
Samochody najczęściej były kradzione ze Szwecji oraz Niemiec i odbywało się to za zgodą Służb Pogranicza.
https://www.facebook.com/100075093286022...418673735/
Facet ustawiał po prostu mecze Lechii Gdańsk.
Lechia Gdańsk w tamtym czasie stała się czymś w rodzaju "pralni brudnych pieniędzy" . Pieniądze z przestępstw częściowo napędzały ten klub.
Reszta to były pieniądze państwowo-partyjne bo mówimy o PRLu.
Na początku lat 80-tych za pośrednictwem swojej nowej partnerki i jego brata oraz jego grupy w Szwecji zajmowali się przemytem z Szwecji do Polski.
Stąd miał w tamtym czasie te luksusowe samochody oraz pozostałe środki.
https://sportowefakty.wp.pl/pilka-nozna/...kim-klubem
https://opole.naszemiasto.pl/kim-byl-nik...c1-8624525
Oczywiście było tak że wszystkie kluby piłkarskie w Polsce tamtych czasów w ten czy w inny sposób były kontrolowane przez różne służby, oficjalnie i nieoficjalnie. Jedne działania były legalne i transparentne jak na tamten system a drugie zakulisowe i nielegalne.
Poszczególne służby od milicji, przez SB, wojsko, WSW itp. obstawiały swoje kluby. Obstawiały dosłownie i w przenośni.
Poszczególne służby zakładały się między sobą która drużyna jest lepsza, która awansuje z jednej klasy rozgrywkowej do drugiej, które zdobędzie puchar, która zdobędzie mistrzostwo jak i też o pomniejsze kwestie. Jak choćby kto zdobędzie bramkę itd.
Stawało się do dla pracowników służb sprawą honorową, finansową bo zakładali się o pieniądze jak i też osobistą.
Dlatego też postanawiali od czasu do czasu a czasami regularnie "pomagać szczęściu".
Zawodnicy sekcji rugby Lechii Gdańsk w tamtym czasie należeli do grupy przestępczej do której należał Nikodem Skotarczak w której hierarchii znajdował się coraz wyżej.
Kradzionymi samochodami jeździli w tamtym czasie niektórzy notable partyjni, oficerowie wojskowi, milicjanci, dyrektorzy państwowych zakładów w regionie a nawet trafili się niektórzy księża. Lista osób która korzystała z takich samochodów była dłuższa.
Samochody dla niektórych osób szły za darmo jako prezent lub po wyjątkowo okazyjnej cenie, za niewielką część ich wartości.
Samochody najczęściej były kradzione ze Szwecji oraz Niemiec i odbywało się to za zgodą Służb Pogranicza.