Traktat wersalski. https://wielkahistoria.pl/traktat-wersal...-swiatowa/
Polska też nie była w pełni zadowolona.
Cześć przedstawicieli chciała odzyskać terytorium sprzed rozbiorów. Jednak oznaczać by to musiało że część nowych państw by nie powstała, część ludów chciała niepodległości. deklarowali że nie chcą być częścią nowej Polski. Część naszych mniejszości, obywateli II RP też nie do końca się cieszyła, chcieli własnego państwa chodzi tu o część Zydów, Ukraińców czy Litwinów. Tak po prawdzie po cichu część Polaków, działaczy niepodległości w tym jedne z najważniejszych postaci naszego nowego państwa im to obiecywała. To miało być coś za coś. Polska odzyska cześć terytorium ale i oni dzięki temu, dzięki wspólnemu wysiłkowi zyskają własne terytorium co się nie stało.
Nawet część Polaków nie w pełni się cieszyła tyle że starała się nie w obnosić z tym wrażeniem. Najbardziej chyba cieszyła się cześć naszego kraju opanowana przez zabór Imperium Rosyjskiego aczkolwiek i tutaj czasami zdarzały się różne nastroje.
I wojna światowa a po tym wyprowadza trzech zaborców przyniosły olbrzymi spadek gospodarczy. Polscy historycy ten spadek wyliczyli na 30 %.
Polacy byli tak biedni że była potrzebna pomoc humanitarna którą otrzymywaliśmy z zagranicy m.in z USA. Stan ten utrzymywał się kilka lat.
Niektórzy Polacy twierdzili ze nie byli tak biedni od wielu pokoleń, od czasu przełomu i końca I rzeczpospolitej szlacheckiej oraz ostatniego rozbioru. Dotyczyło to przede wszystkim Polaków już wcześniej raczej skromnie żyjących by nie powiedzieć że biednie jak i też średnio zarabiających. Wtedy Ci Polacy poznali nowe oblicze biedy. Dawna bieda w ich odczuciu stała się nagle " względną stabilizacją".
Raczej przemilczaną częścią historii jest to że Polakom zdarzało się kłócić między sobą, mówiąc w skrócie że " coś duże te koszty naszej niepodległości, nikt nas nie uprzedzał, nikt nas na to nie przygotował, przedstawiano to inaczej". To raczej jedna z delikatniejszych wersji. Przynajmniej taka którą można przytoczyć.
Jednym z pierwszych dużych problemów było to że chcąc przekonać chłopów do uczestnictwa w różnych działaniach wojennych, powojennych oraz konspiracyjnych zapowiadano im poprawę ich warunków życia. Chłopi się zgodzili i można powiedzieć że ich straty ludzkie i materialne były dość spore. Dopiero przebiła je II wojna światowa.
Przede wszystkim obiecywano chłopom szybkie uwłaszczenie na korzystnych dla nich warunkach, szybszy proces mechanizacji i że mają w większym stopniu partycypować w zyskach z handlu trzoda oraz płodami rolnymi, na pewno bardziej niż za zaborców.
Można powiedzieć że część ludzi oczekiwała tak na prawdę państwa opiekuńczego.
Można również powiedzieć że jak na swoje możliwości to przyszli rządzący polską jak i też opozycja, różne stronnictwa za dużo obiecali a niektórzy to zdecydowanie za dużo. Nowej Polski po prostu nie było na to stać, w wielu aspektach musiała zaczynać niemalże od początku.
Pierwsze lata były zdecydowanie chude a po nich wojna handlowa z Niemcami, kryzys ekonomiczny w Polsce przejawiający się hiperinflacją.
Polska też nie była w pełni zadowolona.
Cześć przedstawicieli chciała odzyskać terytorium sprzed rozbiorów. Jednak oznaczać by to musiało że część nowych państw by nie powstała, część ludów chciała niepodległości. deklarowali że nie chcą być częścią nowej Polski. Część naszych mniejszości, obywateli II RP też nie do końca się cieszyła, chcieli własnego państwa chodzi tu o część Zydów, Ukraińców czy Litwinów. Tak po prawdzie po cichu część Polaków, działaczy niepodległości w tym jedne z najważniejszych postaci naszego nowego państwa im to obiecywała. To miało być coś za coś. Polska odzyska cześć terytorium ale i oni dzięki temu, dzięki wspólnemu wysiłkowi zyskają własne terytorium co się nie stało.
Nawet część Polaków nie w pełni się cieszyła tyle że starała się nie w obnosić z tym wrażeniem. Najbardziej chyba cieszyła się cześć naszego kraju opanowana przez zabór Imperium Rosyjskiego aczkolwiek i tutaj czasami zdarzały się różne nastroje.
I wojna światowa a po tym wyprowadza trzech zaborców przyniosły olbrzymi spadek gospodarczy. Polscy historycy ten spadek wyliczyli na 30 %.
Polacy byli tak biedni że była potrzebna pomoc humanitarna którą otrzymywaliśmy z zagranicy m.in z USA. Stan ten utrzymywał się kilka lat.
Niektórzy Polacy twierdzili ze nie byli tak biedni od wielu pokoleń, od czasu przełomu i końca I rzeczpospolitej szlacheckiej oraz ostatniego rozbioru. Dotyczyło to przede wszystkim Polaków już wcześniej raczej skromnie żyjących by nie powiedzieć że biednie jak i też średnio zarabiających. Wtedy Ci Polacy poznali nowe oblicze biedy. Dawna bieda w ich odczuciu stała się nagle " względną stabilizacją".
Raczej przemilczaną częścią historii jest to że Polakom zdarzało się kłócić między sobą, mówiąc w skrócie że " coś duże te koszty naszej niepodległości, nikt nas nie uprzedzał, nikt nas na to nie przygotował, przedstawiano to inaczej". To raczej jedna z delikatniejszych wersji. Przynajmniej taka którą można przytoczyć.
Jednym z pierwszych dużych problemów było to że chcąc przekonać chłopów do uczestnictwa w różnych działaniach wojennych, powojennych oraz konspiracyjnych zapowiadano im poprawę ich warunków życia. Chłopi się zgodzili i można powiedzieć że ich straty ludzkie i materialne były dość spore. Dopiero przebiła je II wojna światowa.
Przede wszystkim obiecywano chłopom szybkie uwłaszczenie na korzystnych dla nich warunkach, szybszy proces mechanizacji i że mają w większym stopniu partycypować w zyskach z handlu trzoda oraz płodami rolnymi, na pewno bardziej niż za zaborców.
Można powiedzieć że część ludzi oczekiwała tak na prawdę państwa opiekuńczego.
Można również powiedzieć że jak na swoje możliwości to przyszli rządzący polską jak i też opozycja, różne stronnictwa za dużo obiecali a niektórzy to zdecydowanie za dużo. Nowej Polski po prostu nie było na to stać, w wielu aspektach musiała zaczynać niemalże od początku.
Pierwsze lata były zdecydowanie chude a po nich wojna handlowa z Niemcami, kryzys ekonomiczny w Polsce przejawiający się hiperinflacją.