28-09-2021, 20:06
Ignacy Lubczyński, żołnierz AK, podczas II wojny światowej pomagał Zydom.
https://www.facebook.com/sprawiedliwi.po...4496061342
https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-...czynskiego
Cytat : „Do prześladowanych Żydów [Lubczyński] odnosił się z szacunkiem i szczerością, był wręcz szczęśliwy, gdy mógł ich uratować od zagłady” – pisał Belerski. „Zawsze ich pocieszał, mówiąc niejednokrotnie: »to się wkrótce skończy«. Sam zresztą przeszedł w czasie wojny wszystko, co najgorsze, ale nigdy się nie załamał i zawsze stał na straży swej godności ludzkiej. Miałem możność obserwowania w czasie okupacji jego z bliska, gdyż był moim bezpośrednim przełożonym i dowódcą”.
„Uratował poważną ilość Żydów i całych rodzin żydowskich” – podkreślił dalej Belerski. „Sam w tych sprawach interweniowałem i nigdy nie spotkałem się z odmową. Ani w sprawie wyrobienia papierów aryjskich i zameldowań, ani też w sprawie umieszczenia tych nieszczęśliwców w domach polskich. Organizował też przerzucanie broni do getta warszawskiego. Sam brałem udział z rozkazu Lubczyńskiego w wydobyciu z obozu w Szczercu dr. Hermana Liebmana z rodziną, szwagra prof. Gelbera z Uniwersytetu Jerozolimskiego [Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie – red.]”.
W 1967 r. otrzymał tytuł Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata.
Niestety nie doczekał momentu wręczenia nagrody, zmarł w 1964 roku w USA. Po wojnie w wyniku podejmowanych działań podczas okupacji, wszelkich starań dużo chorował. W 1943 roku został złapany przez gestapo, ciężko przesłuchiwany i wysłany do obozu koncentracyjnego. W swoim mieszkaniu wtedy ukrywał żydowską dziewczynkę.
Cały okres po 1945 roku aż do śmierci przebywał na emigracji, obawiał się powrotu do komunistycznej Polski. Istniała możliwość że będzie represjonowany, tamtejszej władzy ciężko było uwierzyć na słowo nie wspominając o zaufaniu.
https://www.facebook.com/sprawiedliwi.po...4496061342
https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-...czynskiego
Cytat : „Do prześladowanych Żydów [Lubczyński] odnosił się z szacunkiem i szczerością, był wręcz szczęśliwy, gdy mógł ich uratować od zagłady” – pisał Belerski. „Zawsze ich pocieszał, mówiąc niejednokrotnie: »to się wkrótce skończy«. Sam zresztą przeszedł w czasie wojny wszystko, co najgorsze, ale nigdy się nie załamał i zawsze stał na straży swej godności ludzkiej. Miałem możność obserwowania w czasie okupacji jego z bliska, gdyż był moim bezpośrednim przełożonym i dowódcą”.
„Uratował poważną ilość Żydów i całych rodzin żydowskich” – podkreślił dalej Belerski. „Sam w tych sprawach interweniowałem i nigdy nie spotkałem się z odmową. Ani w sprawie wyrobienia papierów aryjskich i zameldowań, ani też w sprawie umieszczenia tych nieszczęśliwców w domach polskich. Organizował też przerzucanie broni do getta warszawskiego. Sam brałem udział z rozkazu Lubczyńskiego w wydobyciu z obozu w Szczercu dr. Hermana Liebmana z rodziną, szwagra prof. Gelbera z Uniwersytetu Jerozolimskiego [Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie – red.]”.
W 1967 r. otrzymał tytuł Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata.
Niestety nie doczekał momentu wręczenia nagrody, zmarł w 1964 roku w USA. Po wojnie w wyniku podejmowanych działań podczas okupacji, wszelkich starań dużo chorował. W 1943 roku został złapany przez gestapo, ciężko przesłuchiwany i wysłany do obozu koncentracyjnego. W swoim mieszkaniu wtedy ukrywał żydowską dziewczynkę.
Cały okres po 1945 roku aż do śmierci przebywał na emigracji, obawiał się powrotu do komunistycznej Polski. Istniała możliwość że będzie represjonowany, tamtejszej władzy ciężko było uwierzyć na słowo nie wspominając o zaufaniu.