Talibowie pod pewnymi względami są podobni do ortodoksów innych religii.
https://www.donald.pl/artykuly/v4eQekhm/...-sie-bawia
W zasadzie każda religia w swojej skrajnej formie jest niechętna wobec różnych form rozrywki uważając je za nieczyste. Zazwyczaj tłumaczenie jest takie że odciągają od Boga, wieczności.
Chrześcijaństwo też miało taki nazwijmy to "etap".
Co się jeszcze wtedy znajduje w doktrynie? Zaczynają dzielić radość płynąca ze spędzania czasu na ich rzekome źródło ze swej wielkiej wszechwiedzy.
Jedno ma być boskie, naturalne drugie pochodzić od demona, diabła czy innego odpowiednika w danej religii. Oczywiście w każdej właściwie ortodoksji nie uznają że mogą się mylić, nie biorą pod uwagę zdania innych osób, z góry zakładają że są słabo wierzące lub w ogóle nie wierzące.
Wobec tego zakaz danej rozrywki czy zniszczenie danego jej punktu, uznają z miejsca za ratowanie grzeszników, dobry uczynek. Co jeszcze pojawia się w praktycznie każdej ortodoksji?
Usilne wmawianie że życie polega na cierpieniu, nie na jego minimalizowaniu, czy też zapobieganiu ale wręcz przeciwnie. Kto bardziej cierpi ten ma mieć większe szanse podobać się bogu i prędzej trafi do nieba czy innego raju.
Przekłada się to na wszystkie sfery życia w tym właśnie m.in na rozrywkę.
Tylko że najwięksi ortodoksji cechują się także i jednym, w sensie CI którzy stoją najwyżej w hierarchii jak i też wysoko. Najwięcej wymagają od innych a sami ie stosują się do wszystkich surowych zasad i ograniczeń. W rozrywce widać to najbardziej.
Czyli od tych którzy stoją niżej w hierarchii danej grupy ortodoksyjnej a w szczelności do tych którzy do niej nie należą i należeć nie chcą.
Nie zgadzają się i nie utożsamiają. Ci zawsze są skazani na potępienie.
Oczywiście do tego "nawracanie" na siłę. Groźbą, przemocą a jak porzucą nadzieje na tzw nawrócenie to zostaje im morderstwo.
Stare chrześcijaństwo do mniej więcej XIX w. jest zaskakująco podobne do skrajnej formy islamu, w postaci szariackiej. Właściwie większość mechanizmów, popełnianych błędów się powtarza. Nawet czasami słowo w słowo, poza oczywistymi różnicami że tutaj jest odwołanie do Allaha, Mahometa czy do Koranu.
Może się różnić skalą patologii, aczkolwiek to też zależy do jakiego kraju europejskiego porówna się w którym dominowało chrześcijaństwo w takiej formie i posunęli się najdalej.
Do pewnego momentu Francja a później Cesarstwo Niemieckie, Niderlandy, Szwecja, Hiszpania.
W sumie tego typu ortodoksja w Europie trwała przez 600 lat, z rożnym natężeniem i nasileniem.
To był główny powód rozłamów w chrześcijaństwie i powstania nowych nurtów z czego nie każdy okazał się wcale lepszy.
Naturalnie nie mówię o samej rozrywce ale o całym garniturze zachowań, zwłaszcza tych charakterystycznych, drastycznych, tendencji totalitarnych.
Chrześcijaństwo przeszło naprawdę długą drogę i można się cieszyć że żyjemy w obecnych czasach a nie wtedy.
https://www.donald.pl/artykuly/v4eQekhm/...-sie-bawia
W zasadzie każda religia w swojej skrajnej formie jest niechętna wobec różnych form rozrywki uważając je za nieczyste. Zazwyczaj tłumaczenie jest takie że odciągają od Boga, wieczności.
Chrześcijaństwo też miało taki nazwijmy to "etap".
Co się jeszcze wtedy znajduje w doktrynie? Zaczynają dzielić radość płynąca ze spędzania czasu na ich rzekome źródło ze swej wielkiej wszechwiedzy.
Jedno ma być boskie, naturalne drugie pochodzić od demona, diabła czy innego odpowiednika w danej religii. Oczywiście w każdej właściwie ortodoksji nie uznają że mogą się mylić, nie biorą pod uwagę zdania innych osób, z góry zakładają że są słabo wierzące lub w ogóle nie wierzące.
Wobec tego zakaz danej rozrywki czy zniszczenie danego jej punktu, uznają z miejsca za ratowanie grzeszników, dobry uczynek. Co jeszcze pojawia się w praktycznie każdej ortodoksji?
Usilne wmawianie że życie polega na cierpieniu, nie na jego minimalizowaniu, czy też zapobieganiu ale wręcz przeciwnie. Kto bardziej cierpi ten ma mieć większe szanse podobać się bogu i prędzej trafi do nieba czy innego raju.
Przekłada się to na wszystkie sfery życia w tym właśnie m.in na rozrywkę.
Tylko że najwięksi ortodoksji cechują się także i jednym, w sensie CI którzy stoją najwyżej w hierarchii jak i też wysoko. Najwięcej wymagają od innych a sami ie stosują się do wszystkich surowych zasad i ograniczeń. W rozrywce widać to najbardziej.
Czyli od tych którzy stoją niżej w hierarchii danej grupy ortodoksyjnej a w szczelności do tych którzy do niej nie należą i należeć nie chcą.
Nie zgadzają się i nie utożsamiają. Ci zawsze są skazani na potępienie.
Oczywiście do tego "nawracanie" na siłę. Groźbą, przemocą a jak porzucą nadzieje na tzw nawrócenie to zostaje im morderstwo.
Stare chrześcijaństwo do mniej więcej XIX w. jest zaskakująco podobne do skrajnej formy islamu, w postaci szariackiej. Właściwie większość mechanizmów, popełnianych błędów się powtarza. Nawet czasami słowo w słowo, poza oczywistymi różnicami że tutaj jest odwołanie do Allaha, Mahometa czy do Koranu.
Może się różnić skalą patologii, aczkolwiek to też zależy do jakiego kraju europejskiego porówna się w którym dominowało chrześcijaństwo w takiej formie i posunęli się najdalej.
Do pewnego momentu Francja a później Cesarstwo Niemieckie, Niderlandy, Szwecja, Hiszpania.
W sumie tego typu ortodoksja w Europie trwała przez 600 lat, z rożnym natężeniem i nasileniem.
To był główny powód rozłamów w chrześcijaństwie i powstania nowych nurtów z czego nie każdy okazał się wcale lepszy.
Naturalnie nie mówię o samej rozrywce ale o całym garniturze zachowań, zwłaszcza tych charakterystycznych, drastycznych, tendencji totalitarnych.
Chrześcijaństwo przeszło naprawdę długą drogę i można się cieszyć że żyjemy w obecnych czasach a nie wtedy.