Jak Jordan B. Peterson może być tak niesłychanie naiwny?
https://www.youtube.com/watch?v=pE8YOjsMm48
https://www.youtube.com/watch?v=JxdHm2dmvKE
Przypomina mi to tych wszystkich intelektualistów, rożnego rodzaju sprzed 80-100 lat obstających za ZSRR i za Stalinem a wcześniej za Leninem, Trockim i pozostałym aktywem bolszewickim.
Wmawiającym że to chodzi o szlachetne pobudki, wartości i ideę.
Według nich, na ogół tam ( W ZSRR) miał być tzw " Nowy lepszy świat" na którego czele stoi wujek czy zbawiciel Stalin i arkadia jest już prawie gotowa.
Zwykle pisane przy niemal całkowitej nieznajomości ZSRR, negowaniu wszelkich zbrodni czy nawet niedomagań systemu.
Niektórym autorom przeszło dopiero wtedy jak zetknęli się sam na sam z NKWD które ich próbowało zwerbować a później zabić.
Np. George Orwell ledwo uszedł z życiem.
Inni w stanie głębokiego zakłamania tkwili aż do końca swojego życia bez względu na to co by się działo na świecie czy w samej ZSRR, w stanie permanentnego, narastającego wyparcia.
Przez całe życie nie byli ani razu w ZSRR czy nawet w pobliżu z ZSRR. Swoją wiedzą na ogól czerpali z komunistycznych i socjalistycznych periodyków znajdujących się w USA czy Kanadzie, bądź np. od swoich kolegów będących nazywani fascynatami Kraju Rad, systemu ludowego , uchodzący zupełnie błędnie za specjalistów.
Cale towarzystwo mniej lub bardziej zmyślało, żyło swoimi wyobrażeniami, sowiecką propagandą i bardziej tym jak chcieli żeby było.
Aktywiści prowadzący różne czasopisma, organizacje propagujące ideę systemu sowieckiego, tamtejsza historie, osiągnięcia Stalina czy całego ludu to na ogół byli agenci sowieckiego aparatu państwowego, na ogół pobierający od nich pieniądze na działalność oraz wynagrodzenie.
Trzeba sobie dodać że nie dotyczy to tylko tytułów i organizacji typowo komunistycznych oraz socjalistycznych ale generalnie w dużym stopniu USA prowadziło politykę zbliżenia względem ZSRR i przedstawiania go od możliwe najlepszej strony w co zaangażowane były media.
Trwało to mniej więcej od I wojny światowej którą to wojnę ZSRR pomogło wygrać USA i koalicjantom aż do 1950 r. czyli nasilenia zimnej wojny.
Generalnie ciężko nie odnieść wrażenia że po I wojnie światowej w USA trwało coś w rodzaju odgórnie zaplanowanej operacji z udziałem części establishmentu USA nacelowanym na społeczeństwo by wypromować jakiś nowy system i później w zmodyfikowanej formie implementowania go na swoim terenie. Dodatkowo USA niewątpliwe zależało bardzo na sojuszu z ZSRR.
USA przyłożyło jak najbardziej rękę do promowania i bronienia ZSRR na świecie, w dwudziestoleciu wojennym, o czym nie chce się pamiętać.
Jak sobie poczytać trochę amerykańskich autorów, np. amerykańskich historyków, różne współczesne tytułu np. New York Timesa to stamtąd również można się tego dowiedzieć.
Bywa to opisywane różnie, raczej delikatnie, by nie wystąpiła u czytelnika jakiegoś rodzaju reakcja szokowa.
Z kwerendy mediów tamtych czasów w USA czyli głównie gazet oraz po części książek czy radia wynika że o ZSRR w większości mówiło się dobrze albo neutralnie a negatywnie pisały głównie media mało zasięgowe, tak mniej więcej przez 30 lat.
Np. media amerykańskie po ujawnieniu tego fenomenu po kilkudziesięciu latach , w latach 50-tych ubiegłego wieku tłumaczyły się z problemami ze źródłami.
Ze na ogół sami nie mieli swoich korespondentów a wszystkie media w USA na całe ZSRR miało ledwie kilku korespondentów a był taki czas że nawet jednego.
Później okazywało się że Ci korespondenci mieszkali głównie w Moskwie, pisząc o ZSRR, pisali tak na prawdę o Moskwie.
Przyznawali się że Sowieci ich bogato ugościli, żyło im się lepiej niż w USA a informacje o ZSRR poza Moskwą czerpali od... Sowietów. Nie zwykłych obywateli ale różnych tzw . "opiekunów"
Zwykle Ci korespondenci to mieli specyficzne poglądy jeszcze przed wyjazdem do Moskwy, a po wyjeździe im się zdecydowanie umocniły.
Generalnie to byli jedni i Ci sami korespondenci przez kilkadziesiąt lat.
Drugim źródłem amerykańskich mediów w latach 1918- 1950 dość często była ambasada amerykańska w Moskwie. Cytowani słów ambasadora i jego wypowiedzi jako już w zasadzie faktu.
Później ujawniano afery że kilku ambasadorów USA w Moskwie pod rząd kłamało i tego typu wytyczne jako służbowe polecenie wydawali swoim współpracownikom.
Trzecim źrodłem ówczesnych amerykańskich mediów był korespondent/polityk w innym kraju.
Np. powoływali się na źródło w Paryżu, po czym jak później ustalono, źródłem była np. francuska komuna.
Innym razem na źródło w Berlinie gdzie tym źródłem byli berlińscy towarzysze którzy się tam różnili odcieniami szarości.
Ówcześni odbiorcy amerykańskich mediów na ogół o tym nie wiedzieli i brali bardziej jako wiarygodny przekaz, faktografię.
Poza tym amerykańskie media w latach 50-tych tłumaczyły się choćby i tym że do ZSRR mają daleko, jest tam niebezpiecznie, starali się ciąć koszty a poza tym bardziej byli zainteresowani Europą.
Inni przedstawiciele mediów amerykańskich, tłumaczyli się np. tym że USA wtedy, przyjęło politykę tzw izolacjonizmu od spraw europejsko-azjatyckich więc oni pośrednio razem z nimi.
Może to brzmi śmiesznie, ale informowanie o sytuacji w ZSRR w latach 1918-1950, na ogół polegało na kilku trickach, błędach poznawczych. Na ludzkiej ignorancji w kraju wśród społeczeństwa i na potrzebie poszukiwania lepszego świata, lepszego życia które tkwiło w ludziach zarówno wtedy jak i dzisiaj. Zwłaszcza w czasie Wielkiego Kryzysu 1929 r. ale nie tylko.
O żadne chrześcijaństwo, wojnę kultur obecnie rzecz jasna nie chodzi.
Nie ma żadnej wojny domowej zachodu na Ukrainie ani dosłownie ani w przenośni.
Jordan B. Peterson okłamuje swoich czytelników i widzów, świadomie albo nieświadomie.
Powiem szczerze, Jordan B. Peterson w tym temacie to dla mnie odmiana amerykańskiego Korwina Mikke tylko bez największych bzdur żeby się łatwo nie skompromitować.
https://www.youtube.com/watch?v=pE8YOjsMm48
https://www.youtube.com/watch?v=JxdHm2dmvKE
Przypomina mi to tych wszystkich intelektualistów, rożnego rodzaju sprzed 80-100 lat obstających za ZSRR i za Stalinem a wcześniej za Leninem, Trockim i pozostałym aktywem bolszewickim.
Wmawiającym że to chodzi o szlachetne pobudki, wartości i ideę.
Według nich, na ogół tam ( W ZSRR) miał być tzw " Nowy lepszy świat" na którego czele stoi wujek czy zbawiciel Stalin i arkadia jest już prawie gotowa.
Zwykle pisane przy niemal całkowitej nieznajomości ZSRR, negowaniu wszelkich zbrodni czy nawet niedomagań systemu.
Niektórym autorom przeszło dopiero wtedy jak zetknęli się sam na sam z NKWD które ich próbowało zwerbować a później zabić.
Np. George Orwell ledwo uszedł z życiem.
Inni w stanie głębokiego zakłamania tkwili aż do końca swojego życia bez względu na to co by się działo na świecie czy w samej ZSRR, w stanie permanentnego, narastającego wyparcia.
Przez całe życie nie byli ani razu w ZSRR czy nawet w pobliżu z ZSRR. Swoją wiedzą na ogól czerpali z komunistycznych i socjalistycznych periodyków znajdujących się w USA czy Kanadzie, bądź np. od swoich kolegów będących nazywani fascynatami Kraju Rad, systemu ludowego , uchodzący zupełnie błędnie za specjalistów.
Cale towarzystwo mniej lub bardziej zmyślało, żyło swoimi wyobrażeniami, sowiecką propagandą i bardziej tym jak chcieli żeby było.
Aktywiści prowadzący różne czasopisma, organizacje propagujące ideę systemu sowieckiego, tamtejsza historie, osiągnięcia Stalina czy całego ludu to na ogół byli agenci sowieckiego aparatu państwowego, na ogół pobierający od nich pieniądze na działalność oraz wynagrodzenie.
Trzeba sobie dodać że nie dotyczy to tylko tytułów i organizacji typowo komunistycznych oraz socjalistycznych ale generalnie w dużym stopniu USA prowadziło politykę zbliżenia względem ZSRR i przedstawiania go od możliwe najlepszej strony w co zaangażowane były media.
Trwało to mniej więcej od I wojny światowej którą to wojnę ZSRR pomogło wygrać USA i koalicjantom aż do 1950 r. czyli nasilenia zimnej wojny.
Generalnie ciężko nie odnieść wrażenia że po I wojnie światowej w USA trwało coś w rodzaju odgórnie zaplanowanej operacji z udziałem części establishmentu USA nacelowanym na społeczeństwo by wypromować jakiś nowy system i później w zmodyfikowanej formie implementowania go na swoim terenie. Dodatkowo USA niewątpliwe zależało bardzo na sojuszu z ZSRR.
USA przyłożyło jak najbardziej rękę do promowania i bronienia ZSRR na świecie, w dwudziestoleciu wojennym, o czym nie chce się pamiętać.
Jak sobie poczytać trochę amerykańskich autorów, np. amerykańskich historyków, różne współczesne tytułu np. New York Timesa to stamtąd również można się tego dowiedzieć.
Bywa to opisywane różnie, raczej delikatnie, by nie wystąpiła u czytelnika jakiegoś rodzaju reakcja szokowa.
Z kwerendy mediów tamtych czasów w USA czyli głównie gazet oraz po części książek czy radia wynika że o ZSRR w większości mówiło się dobrze albo neutralnie a negatywnie pisały głównie media mało zasięgowe, tak mniej więcej przez 30 lat.
Np. media amerykańskie po ujawnieniu tego fenomenu po kilkudziesięciu latach , w latach 50-tych ubiegłego wieku tłumaczyły się z problemami ze źródłami.
Ze na ogół sami nie mieli swoich korespondentów a wszystkie media w USA na całe ZSRR miało ledwie kilku korespondentów a był taki czas że nawet jednego.
Później okazywało się że Ci korespondenci mieszkali głównie w Moskwie, pisząc o ZSRR, pisali tak na prawdę o Moskwie.
Przyznawali się że Sowieci ich bogato ugościli, żyło im się lepiej niż w USA a informacje o ZSRR poza Moskwą czerpali od... Sowietów. Nie zwykłych obywateli ale różnych tzw . "opiekunów"
Zwykle Ci korespondenci to mieli specyficzne poglądy jeszcze przed wyjazdem do Moskwy, a po wyjeździe im się zdecydowanie umocniły.
Generalnie to byli jedni i Ci sami korespondenci przez kilkadziesiąt lat.
Drugim źródłem amerykańskich mediów w latach 1918- 1950 dość często była ambasada amerykańska w Moskwie. Cytowani słów ambasadora i jego wypowiedzi jako już w zasadzie faktu.
Później ujawniano afery że kilku ambasadorów USA w Moskwie pod rząd kłamało i tego typu wytyczne jako służbowe polecenie wydawali swoim współpracownikom.
Trzecim źrodłem ówczesnych amerykańskich mediów był korespondent/polityk w innym kraju.
Np. powoływali się na źródło w Paryżu, po czym jak później ustalono, źródłem była np. francuska komuna.
Innym razem na źródło w Berlinie gdzie tym źródłem byli berlińscy towarzysze którzy się tam różnili odcieniami szarości.
Ówcześni odbiorcy amerykańskich mediów na ogół o tym nie wiedzieli i brali bardziej jako wiarygodny przekaz, faktografię.
Poza tym amerykańskie media w latach 50-tych tłumaczyły się choćby i tym że do ZSRR mają daleko, jest tam niebezpiecznie, starali się ciąć koszty a poza tym bardziej byli zainteresowani Europą.
Inni przedstawiciele mediów amerykańskich, tłumaczyli się np. tym że USA wtedy, przyjęło politykę tzw izolacjonizmu od spraw europejsko-azjatyckich więc oni pośrednio razem z nimi.
Może to brzmi śmiesznie, ale informowanie o sytuacji w ZSRR w latach 1918-1950, na ogół polegało na kilku trickach, błędach poznawczych. Na ludzkiej ignorancji w kraju wśród społeczeństwa i na potrzebie poszukiwania lepszego świata, lepszego życia które tkwiło w ludziach zarówno wtedy jak i dzisiaj. Zwłaszcza w czasie Wielkiego Kryzysu 1929 r. ale nie tylko.
O żadne chrześcijaństwo, wojnę kultur obecnie rzecz jasna nie chodzi.
Nie ma żadnej wojny domowej zachodu na Ukrainie ani dosłownie ani w przenośni.
Jordan B. Peterson okłamuje swoich czytelników i widzów, świadomie albo nieświadomie.
Powiem szczerze, Jordan B. Peterson w tym temacie to dla mnie odmiana amerykańskiego Korwina Mikke tylko bez największych bzdur żeby się łatwo nie skompromitować.