(13-08-2019, 17:35 )Elfka napisał(a): Ja też zdecydowanie preferuję pisanie. To moja strefa komfortu, w której otwieram się najbardziej i mogę być prawdziwą sobą. Rozmowy głosowe (telefoniczne) są dla mnie złem koniecznym, po którym czuję się sponiewierana (choć ostatnio jakby mniej).
Jeśli zaś chodzi o spotkania, sprawa jest dość złożona i zależy od wielu czynników, m.in ilości i jakości interlokutorów ; ) Czasem bardzo lubię, czasem marzę tylko o teleportacji w ustronne miejsce.

(13-08-2019, 19:46 )Knife napisał(a): Obecnie mam wrażenie, że w żaden sposób nie potrafię się właściwie komunikować. Cokolwiek bym nie napisał i nie powiedział, dzieje się to jakoś tak obok mnie, a nie pochodzi ze środka. Jakby część odpowiedzialna za komunikację nie miała dostępu do wielu infornacji. Najczęściej więc jestem niezbyt rozmowny i nieobecny.

(13-08-2019, 20:55 )JoyOfSatan napisał(a): Ja w pracy zmuszony jestem do roznych spotkan, konferencji i tego typu gowna... i wiem ze to zawsze bedzie przezemnie znienawidzone...w pracy najlepsze meile i komunikator nawet wole wyslac wiadomosc do kolesia co siedzi biurko dalej niz isc i znim gadac... podejrzewam ze bedzie mnie to kosztowalo prace ale coz... :

(13-08-2019, 20:42 )saintan napisał(a): Np. na forum   bo komunikator to już w moim przypadku często zgubiony wątek i milczenie....w realu też zdarza się, że milczę albo gadam głupoty :|

(14-08-2019, 18:43 )DziedzicPruski napisał(a): ludzie męczyli mnie od zawsze, męczą i męczyć będą. Rozmowy na polu czysto zawodowym nie są dla mnie żadnym problemem, ale gdy chodzi o rozmowy czysto towarzyskie to jest tak jak napisałem wyżej, czyli ludzie mnie męczyli, męczą i męczyć będą.  Jeżeli miałbym wybrać czy bardziej męczą mnie rozmowy w necie, czy w realu, to wg. mnie męczące bardziej są te w necie.