Za stanem, kiedy bylam jeszcze bez chorob i zaburzen psychicznych.
tęsknię za Samanthą gdziekolwiek jest czy to w Rzymie czy w Paryżu lub medykuje gdzieś u Azjatów czy w Indiach . Brak Cię Samantho na forum i przywołuje Cię tu bo wiem że wniosłaś byś tu wiele ożywienia i było wesoło i mile . Wracaj szybko galopem tutaj bo to twoje miejsce i pozdro .
Za czymś, co zapełniłoby pustkę, którą odczuwam praktycznie od zawsze.
brakuje mi bardzo Aune od początku jak tu jestem praktycznie bo zaraz odeszła z tego forum . Jestem bardzo ciekaw jak sobie radzi, czy się uczy, czy swoje walki z lękami wygrywa . Jak sie teraz patrzy gdy jej nie ma jest troche pustki bo zawsze była aktywna. Była też taką maskotką forum bo każdy się o nią troszczył. Aga jak czytasz to co pisze zastanów się chociaż na chwilke żeby się odezwać albo może nie bo może wiedziesz spokojniejsze i normalniejsze życie i nie musiałabyś czytać co tutaj ja piszę i co niektórzy. Pozdrowienia!!!!!!!!
Za moim puszystym kotkiem i jego porannym miauczeniem. Był jednym z moich najlepszych antydepresantów : (
Tak @DziedzicPruski, o Stefanie : (
(07-07-2019, 1:53 )żagiel napisał(a): [ -> ]lat 90-tych i visolvitu
Oj, ja też za 90-tymi tęsknię...
Aktualnie tęsknię za przyjacielem ze szkoły średniej. Byliśmy ze sobą bardzo zżyci. Bardzo mi go brakuje i chociaż łączyła nas trochę intymna relacja był tylko przyjacielem.
Wydaje mi się, że świerszcze dawniej grały ładniej